Accepteren
Het schijnt dus dat alles om een reden gebeurt. Soms duurt het even voordat die reden bekend is, maar dat hoort bij het spelletje. Het idee is dat je dingen laat gebeuren, omdat ze moeten gebeuren. En hoe flexibeler je daarmee omgaat, hoe sneller je door gaat naar het volgende level. Ga je tegen de draad in? Dan ben je af, en moet je van voor af aan beginnen: dezelfde proef totdat je het door hebt. En dan versla je de eindbaas en win je. De prijs? Een tevreden leven.
Zo heb ik dus geleerd dat je zelf verantwoordelijk bent voor je eigen geluk. Dus niet een of andere liefde, baan of omgeving. Of dat je op je gevoel af moet gaan als je het niet meer weet. Of dat je niet meer kijkt als je oordeelt. Of dat je nog eens ergens komt als je je angsten overwint. Of als je je openstelt. Of jezelf vergeeft. Of een ander. "Ik accepteer..."
Nu kan ik best al mijn levenslessen hier uitschrijven, maar dat zou vals spelen zijn. Leer het zelf maar. Waarom gaat iets mis? Waarom gaat iets 'altijd' mis? Als eens nagedacht over een leermomentje? Iets met een ezel en een steen?
Learn to accept instead to expect... Wie weet kom je een leveltje verder.