Bedankt, Moeder Aarde
Ik weet niet of het een specifiek moment is geweest, maar als je het eenmaal weet... Dan wéét je het ook echt: ware liefde. En wat is er nu mooier dan je ware liefde bekronen met een bedankje aan Moeder Aarde?
Zo gaat dat ten minste in Peru. Niet overal, maar wel binnen mijn kringen. Het principe is prachtig: op het hoogtepunt van de prille kalverliefde bedank je het Universum voor het samenbrengen van jou en je lieftallige metgezel. Een goedgemutste Pacha Mama zal er dan aan bijdragen dat er nog wat extra positiviteit het Universum in wordt gestuurd, waardoor de liefde geen strobreed meer in de weg gelegd kan worden.
Zo'n ceremonie wordt keurig geleid door Maestros, shamans, die jaren geleerd hebben hoe ze Moeder Aarde kunnen pleasen. En zo geschiedde: boven op een berg, te midden van een oude Inca-ruïne en op de achtergrond een schemerend ondergaande zon, werd het offer klaargemaakt onder het genot van chicha (gefermenteerde maïs), icaros (inheemse liederen) en select groepje good company. Een mooie verzameling zaadjes, chocolaatjes, bloemen en pisco is genoeg om je prela voorgoed vast te leggen in de sterren.
Dat is vandaag een jaar geleden. Een mooi moment om wederom dankbaar te zijn, want ondanks alle goede bedoelingen zijn de schommelingen van het leven niet te vermijden.
Een groot dankjewel dus. Voor de liefde, het leven en Moeder Aarde.